Feedback. Het is een van dé modewoorden in onze organisaties. Overal wordt verwezen naar het belang van feedback geven aan elkaar, naar het belang van het uitbouwen van een sterke feedbackcultuur of naar de impact van de jaarlijkse feedbackgesprekken.
Het klopt, feedback geven is een van de belangrijke pijlers in de samenwerking tussen mensen en geeft de kans om te kunnen groeien in de job en als professional. Maar zowel het geven als het ontvangen van feedback (en daarmee kunnen omgaan) is moeilijk en soms ook delicaat.
Positieve feedback en appreciatie lukt meestal wel en wordt door sommigen als heel evident ervaren. Anderen vinden dit overbodig. Nochtans kan positieve feedback mensen wel vleugels geven. Ook sterktes mogen gewaardeerd worden!
Constructieve, meer negatieve feedback wordt dan weer vaak als kritiek ervaren (zowel door de communicatiezender als -ontvanger) en daar hebben we het nogal eens moeilijk mee. Het is nochtans een kwestie van veel te doen, veel te oefenen en te leren hoe we vooral op het gedrag van iemand of op het werk zelf feedback kunnen geven.
In dit artikel zoomen we in op feedback tussen en aan collega’s. Een veel gehoorde uitspraak is: “Wie ben ik om feedback te geven aan een collega?”. Als een leidinggevende feedback geeft aan een medewerker, dan kan men dit aanvaarden, maar als een collega dit doet naar een collega, dan wordt het toch wel opletten, althans dat is toch de perceptie. We schetsen hierna enkele moeilijke feedbacksituaties tussen collega’s.
